به عزت و جلالم سوگند . .
قَالَ رَسُولُ اللهِ(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وآله): لَمَّا خَلَقَ اللهُ تَعَالَی آدَمَ و نَفَخَ فِیهِ مِن رُوحِهِ عَطَسَ آدَمُ فَقَالَ الحَمدُلِلَّهِ. فَأَوحَی اللهُ تَعَالَی إِلَیهِ: حَمِدتَنِی عَبدِی! وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَولَا عَبدَانِ أُرِیدُ أَن أَخلُقَهُمَا فیِ دَارِ الدُّنیَا مَا خَلَقتُکَ. قَالَ إلَهِی! فَیَکُونَانِ مِنِّی؟ قَالَ: نَعَم یَا آدَمُ! ارفَع رَأسَکَ وَ انظُر، فَرَفَعَ رَأسَهُ فَإِذَا هُوَ مَکتُوبٌ عَلَی العَرشِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ مُحَمَّدٌ نَبِیُّ الرَّحمَةِ عَلِیُّ مُقِیمُ الحُجَّةِ وَ مَن عَرَفَ حَقَّ عَلِیٍّ زَکَا وَ طَابَ وَ مَن أَنکَرَ حَقَّهُ لُعِنَ وَ خَابَ. أَقسَمتُ بِعِزَّتیِ أَن أُدخِلَ الجَنَّةَ مَن أَطَاعَهُ وَ إِن عَصَانیِ وَ أَقسَمتُ بِعِزَّتیِ أَن أُدخِلَ النَّارَ مَن عَصَاهُ وَ إِن أَطَاعَنِی.
رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: چون خدای تعالی آدم(علیه‌السلام) را بیافرید و از روح خود در او دمید، آدم عطسه کرد و در پی آن گفت: ستایش مخصوص خداست. پس خدا به او وحی کرد: ای بنده‌ی من! مرا ستودی، به عزت و جلالم سوگند اگر نمی بود دو بنده‌ای که می خواهم در دنیا خلق کنم تو را نمی آفریدم. عرض کرد: بار خدایا! آیا آن دو از من خواهند بود؟ فرمود: آری ای آدم! سرت را بالا گیر و ببین. آدم سر خویش بالا گرفت که ناگه بر عرش دید چنین نوشته شده: نیست خدایی مگر الله، محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله) پیامبر رحمت و علی(علیه‌السلام) برپاکننده حجت است و هرکه حق علی(علیه‌السلام) را بشناسد پاک و پاکیزه گردد و آنکه حقش را انکار کند ملعون و زیانکار خواهد بود. به عزتم سوگند خوردم هرکه از او فرمان بَرد به فردوسش درآورم گرچه مرا عصیان کند، و هرکه از فرمان او سربَرتابد به دوزخش کِشم گرچه از من فرمان بَرد.
کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین (علیه السلام) ص 8
#تاعیدسعیدغدیرخم_21روز
