فائزون

قَالَ رَسُولُ ­‌اللهَّ^{(صَلَّی‌اللهُ‌عَلَیهِ‌وآله)} إِنَّ اللهًّ تَبَارَکَ و تَعَالَی جَعَلَ لأخِیِ عَلیِّ­‌ بنِ­‌ أبِی­‌ طَاَلب^{(عَلیهِ‌السّلام)} فَضَائل لاَیُحصِی عَدَدَهَا غَیرُهُ فَمَن ذَکَرِ فَضِیلَةً مِن فَضَائِلَهِ مُقِرّاً بِهَا غَفَرَ اللهُّ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ لَو وَافَی القِیَامَةَ بِذُنُوبِ الثَّقَلَینِ وَ مَن کَتَبَ فَضِیلَةً مَن فَضَائِلِ عَلیِّ­‌ بنِ­‌ أبِی­‌ طَاَلب^{(عَلیهِ‌السّلام)} لَم تَزَلَ المَلائِکَةُ تَستَغفِرُ لَهُ مَا بَقیَ لِتِلکَ الکِتَابَة رَسمُ وَ مَنِ استَمَعَ إِلَی فَضِیلَة مِن فَضَائِلِهِ غَفَرَ اللهُّ لَهُ الذُّنُوبَ الَّتِی اکتَسَبَهَا بِلاستمَاعِ وَ مَن نَظَرَ إِلَیَّ کِتَابَة فیِ فَضَائِلِهِ غَفَرَ اللهُّ لَهُ الذُّنُوبَ الَّتِی اکتَسَبَهَا بِالنَّظَرِ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ ­‌اللهَّ^{(صَلَّی‌اللهُ‌عَلَیهِ‌وآله)} النَّظَرُ إلَی عَلیِّ­‌ بنِ­‌ أبِی­‌ طَاَلب^{(عَلیهِ‌السّلام)} عِبَادَةُ ذِکرُهُ عِبَادَةُ و لا یُقبَلُ إِیمَانُ عَبدٍ إِلاَّ بِوَلاَیَتِهِ وَ البَرَاَءةِ مِن أَعدَائِهِ.

رسول‌خدا^{(صلی‌الله‌وعلیه‌وآله)} فرموند: خداوند برای برادرم، علی‌ابن‌ابی‌طالب^{(علیه‌السلام)} فضائلی قرار داده است که هیچکس جز خود او توان شمارش آنها را ندارد. هرکس یک فضیلت از فضائل او را ذکر کند، در حالی که معترف به آن فضیلت باشد، خدا گناهان گذشته و آینده اش را بیامرزد، گرچه با گناه جن و انس وارد محشر شود؛ و هرکس یک فضیلت از فضائل او را بنویسد، تا آن زمانی که از آن نوشته اثری باقی باشد، فرشتگان برایش آمرزش جویند؛ و هرکس به یک فضیلت از فضائل او گوش دهد، خدا گناهانی را که با گوش مرتکب شده بیامرزد؛ و هرکس به یک فضیلت از فضائل او نگاه کند، خدا گناهانی را که با چشم مرتکب شده بیامرزد. سپس رسول‌خدا^{(صلی‌الله‌وعلیه‌وآله)} فرمود: نگاه بر علی‌ابن‌ابی‌طالب^{(علیه‌السلام)} عبادت است و یادآوری او عبادتست و ایمان هیچ بنده ای پذیرفته نیست؛ جز به ولایت او و برائت از دشمنان او.

بحارالانوار (ط-بیروت) ج 38، ص 196

#تاعیدسعیدغدیرخم_26روز